«The greatest sign of success for a teacher… is to be able to say, ‘The children are now working as if I did not exist.» Maria Montessori
Εδώ και μερικές μέρες σκεφτόμουν έντονα ένα σεμινάριο που είχα κάνει λίγα χρόνια πριν με τίτλο, «Η Αυτό-Εκπαίδευση του Σύγχρονου Μουσικού». Ανάτρεξα στα αρχεία μου και ξαναδιάβασα το κείμενο που είχα ετοιμάσει ως προσωπικό οδηγό για την παρουσίασή μου και ένιωσα την επιθυμία να μοιραστώ το υλικό αυτό με τους αναγνώστες του blog μου. Παρόλο που κάποια κεφάλαια υπάρχουν διάσπαρτα σε μερικά παλαιότερα άρθρα μου, εντούτοις υπάρχει πραγματικά μπόλικο υλικό που αξίζει να διαβαστεί.
Παράλληλα με την καθόλου τυχαία και έντονη μου ανάγκη να ξανά ασχοληθώ με το σεμινάριο της Αυτό-Εκπαίδευσης του Σύγχρονου Μουσικού, κατάκλυζε το μυαλό μου η ιδέα να γράψω ένα άρθρο με τίτλο,»Διδάσκοντας την Αυτοδιδασκαλία» και να μοιραστώ μέσω αυτού τη φιλοσοφία μου γύρω από τον απώτερο στόχο της διδασκαλίας μου που είναι η μείωση της εξάρτησης του μαθητή από τον δάσκαλο στο ελάχιστο και το ξύπνημα της ικανότητάς του για αυτοκατευθυνόμενη μάθηση και αυτοδιδασκαλία.
Θεώρησα λοιπόν σωστό να μοιραστώ το κείμενο της παρουσίασής του προαναφερθέντος σεμιναρίου, ως το πρώτο μέρος του άρθρου «Διδάσκοντας την Αυτοδιδασκαλία» αφού περιέχει την πρώτη φάση της έρευνάς και της εμπειρίας μου γύρω από την αυτοδιδασκαλία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΧΛΙΒΑΝΗΣ 